WYGLĄD OGÓLNY:

Bystry i ruchliwy, przy niewielkich wymiarach silny, o mocnym kośćcu. Nigdy nie może być jednak ociężałej budowy, z gruba ciosany. Jego konstrukcja jest doskonalewyważona, dotyczy to szczególnie równych proporcji pomiędzy mózgo- i trzewioczaszką. Podobnie wysokość w kłębie i długość tułowia mierzona od stawu barkowego do guza siedzeniowego są w przybliżeniu takie same. W postawie foksterier przypominać ma konia myśliwskiego - huntera, który przy swym krótkim grzbiecie stoi pewnie na nogach, pokrywając nimi dużo terenu.

USPOSOBIENIE I CHARAKTER:

Aktywny, o szybkich ruchach, czujny, reagujący na każdą prowokację. Przyjacielski,odważny i towarzyski.

GŁOWA:

Mózgoczaszka: górna linia jest prawie płaska, delikatnie pochylona, szerokość zmniejsza się stopniowo ku oczom.
Trzewioczaszka:
Trufla nosowa: czarna.
Kufa: długość mózgoczaszki i trzewioczaszki jest prawie ta sama. Jeśli kufa jest wyraźnie krótsza, głowa wydaje się słaba, niedostatecznie ukształtowana. Kufa stopniowo zwęża się od oczu do czubka trufli nosowej, leciutki stop łączy ją z czołem. Nie jest on wydatny i nie załamuje się ostro pod oczami, w tym miejscu bowiem głowa powinna być wypełniona. Pełne, zaokrąglone policzki są wadliwe.
Uzębienie: Szczęka i żuchwa silne, dokładny, regularny zgryz nożycowy, to znaczy, że siekacze górne zakrywają w ścisłym kontakcie siekacze dolne i są ustawione pionowo. Silnie rozwinięte, uwydatnione kości i mięśnie szczęki i żuchwy są niepożądane u foksteriera.
Oczy: ciemne, pełne ognia i inteligencji, dość małe, głęboko osadzone, o kształcie tak zaokrąglonym, jak to tylko możliwe. Nie są zbyt szeroko rozstawione, ani położone niedaleko uszu, wysoko. Takie są wadliwe. Jasne oczy bardzo niepożądane.
Uszy: małe, średniej grubości, w kształcie litery „V”. Małżowina jest ładnie zagięta i opada do przodu przylegając do policzków. Linia załamania ucha przebiega wyraźnie ponad wierzchem czaszki. Ucho stojące, tulipanowate (gdy odkryte jest wnętrze małżowiny),a także w kształcie płatka róży, złożone i skierowane ku tyłowi jest wadliwe.

SZYJA:

Zgrabna, muskularna, dobrej długości, bez luźnego podgardla, stopniowo poszerza się ku barkom. Wdzięczny łuk, gdy oglądamy ją z boku, dopełnia całości.

TUŁÓW:

Grzbiet krótki, prosty i mocny, bez jakichkolwiek oznak słabości. Lędźwie muskularne, leciutko wysklepione, bardzo krótkie. Klatka piersiowa głęboka, żebra prawdziwe (przednie) umiarkowanie wysklepione, żebra rzekome (tylne) długie, dobrze uwydatnione.

OGON:

Ogon niekopiowany: wysoko osadzony, noszony pionowo, ale nie nad grzbietem. Nie może być zakręcony. Dostatecznie silny, takiej długości by pasował do sylwetki psa.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie: gdy oglądamy je od przodu, łopatki opadają prawie pionowo od swego zwieńczenia, które jest jednocześnie połączeniem z szyją. Miejsce to, kłąb jest dobrze zarysowane. Gdy oglądamy psa z profilu, łopatka jest długa, skośna, pochylona ku tyłowi. Front nie jest szeroki. Klatka piersiowa głęboka. Z której strony byśmy nie patrzyli, kończyny są proste, kościec na całej ich długości po łapy jest mocny. Łokcie znajdują się na osi tułowia, poruszają się bez przeszkód prosto do przodu.
Kończyny tylne: mocne, muskularne, nie mogą być podstawione. Krótkie podudzie w połączeniu ze stromym stawem kolanowym jest wysoce niepożądane. Uda długie i silne. Kolana dobrze kątowane, nie mogą być zwrócone na zewnątrz lub do wewnątrz. Stawy skokowe nisko położone. Śródstopia proste i gdy oglądamy je od tyłu - równoległe.
Łapy okrągłe, zwarte o małych, grubych i jędrnych opuszkach palców. Palce są umiarkowanie wysklepione. Łapy nie kierują się ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.

RUCH:

Kończyny przednie i tylne poruszają się równolegle i prosto do przodu. Żebra nie są przeszkodą w ruchu łokci, które pracują po osi tułowia (widziane od przodu). Kolana nie kierują się na zewnątrz ani do wewnątrz. Energiczny wykrok kończyn tylnych.

OKRYWA WŁOSOWA:

Włos: okrywowy gesty, bardzo szorstki. Na łopatkach powinien mieć 2 cm długości. Na kłębie, grzbiecie, klatce piersiowej i wierzchniej części tylnych kończyn - 4 cm. Podszerstek jest krótszy i bardziej miękki. Włos jest bardziej szorstki na grzbiecie i zadzie niż na bokach. Brodę i wąsy porasta sierść kędzierzawa, tak długa, by kufa sprawiała wrażenie silnej. Włos na kończynach jest gęsty i kędzierzawy.
Umaszczenie: dominuje biel w łaty czarne, czarne podpalane i rudawe. Łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane lub niebiesko łupkowe nie są pożądane.

WZROST I WAGA:

Wzrost: wysokość w kłębie nie przekracza 39 cm dla samców, suki są trochę mniejsze.
Waga: idealna waga samca w dobrej kondycji wystawowej wynosi 8,25 kg. Suki są lżejsze.

WADY:

Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na stan zdrowia i dobre samopoczucie psa. Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub odchylenia psychiczne powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA:

Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.